در موسیقی به منظور بهره‌گیری درست از واحد زمان و اجرای منظم قطعات، نت‌ها را ارزش‌گذاری زمانی کرده‌اند. به این ترتیب که یک علامت برای واحد زمان موسیقی در نظر می‌گیرند و سپس سایر نت‌ها را به لحاظ ارزش زمانی با نت واحد می‌سنجند. نت واحد در موسیقی به نت گِرد معروف است و با علامت دایره توخالی (شبیه بیضی) در روی خطوط حامل نوشته می‌شود.
ارزش زمانی سایر نت‌ها از تقسیمات نت گرد بدست می‌آید. اگر نت گرد به دو قسمت تقسیم شود، به هریک از نیمه‌ها نت سفید گویند و علامت معرف آن یک دایره توخالی با یک خط چسبیده به آن است. حال اگر نت سفید را به دو نیم تقسیم کنیم، به هر یک از نیمه‌های آن نت سیاه می‌گویند و علامت نشان‌دهنده‌اش یک دایره توپر و یک خط چسبیده به آن است. به همین ترتیب با نصف کردن نت سیاه به دو نت کوچکتر دست می‌یابیم که آن را نت چنگ می‌نامیم. علامت نت چنگ یک دایره توپر و یک خط پرچم‌دار که دم نام دارد، به آن چسبیده است، شکل (12).
به این نت، یک لاچنگ هم می‌گویند. چون دم یا پرچم آن تک است. نت بعدی که از نصف کردن نت یک لا چنگ بدست می‌آید، نامش دولاچنگ است. شکل آن همانند شکل یک لاچنگ ولی با این تفاوت که دم یا پرچم آن دولایه است. به همین ترتیب نت‌های سه لا چنگ و چهار لا چنگ بدست می‌آیند. گفتنی است تقسیمات کوچکتر از چهار لا چنگ در عمل قابل اجرا نیستند و چون کاربرد عملی ندارند در بحث تئوری هم مطرح نمی شوند. وقتی تعداد نت های پرچم دار در کنار هم زیاد باشد، برای راحت بودن شناسایی آن ها، پرچم هایشان به هم وصل می شود. شکل (13) به روشنی این تقسیمات و اتصال پرچم ها را نشان می‌دهد.
اگر به تعداد گونه‌های نت که از تقسیم پله پله نت گرد در شکل (13) بدست آمده‌اند توجه کنید، می‌بینید در مجموع هفت گونه نت به لحاظ ارزش زمانی بدست آمده است. 1ـ گرد 2ـ سفید 3ـ سیاه 4ـ چنگ 5ـ دولا چنگ 6ـ سه‌لا چنگ 7ـ چهارلا چنگ. بیاد بیاورید تعداد نت‌های موسیقی نیز هفت عدد بودند. علاوه بر اینها تقسیمات زمانی دیگری وجود دارد که بعداً به آن خواهیم پرداخت.
شکل 11:نت گرد در جاهای مختلف خط حامل
شکل 12: تشریح نت های کوچک تر از سیاه
شکل 13:تقسیمات نت گرد در حالی که پرچم نت های کوچک به هم وصل
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
